พาราเซตามอล หรือที่รู้จักกันในชื่ออะเซตามิโนเฟนและไอบูโพรเฟนเป็นยาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก มีทั้งแบบที่มีจำหน่ายตามใบสั่งแพทย์และที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์ พวกมันช่วยบรรเทาอาการปวดเมื่อยและเป็นไข้ และพบได้ในตู้ยาจำนวนมาก

แม้ว่ายาทั้งสองชนิดนี้จะบรรเทาอาการปวดและมีไข้ แต่ยาทั้งสองชนิดนี้มีความแตกต่างกันมาก อยากรู้ว่าความแตกต่างเหล่านั้นคืออะไร? บทความนี้จะเน้นวิธีการทำงานของยาแต่ละชนิด เวลาที่คุณควรรับประทาน และความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนอื่นๆ

พาราเซตามอล วิธีการทำงาน

อะเซตามิโนเฟนอยู่ในกลุ่มยาที่เรียกว่ายาแก้ปวดและยาลดไข้ (ยาแก้ปวดและยาลดไข้ตามลำดับ) ไอบูโพรเฟนเป็นยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAID) ยากลุ่ม NSAIDs ทั้งหมด รวมทั้งไอบูโพรเฟน ทำงานโดยการปิดกั้นเอนไซม์ที่เรียกว่า ไซโคลออกซีจีเนส (หรือ COX) Cyclooxygenases ผลิตสารที่เรียกว่า prostaglandins ไซโคลออกซีจีเนสมีอยู่ 2 ประเภทหลักๆ คือ ไซโคลออกซีจีเนส-1 (COX-1) และไซโคลออกซีจีเนส-2 (COX-2)

COX-1 สร้างพรอสตาแกลนดินที่:

• กระตุ้นเซลล์เม็ดเลือดที่เรียกว่าเกล็ดเลือดที่เกี่ยวข้องกับการสร้างลิ่มเลือดเพื่อหยุดเลือด
• ปกป้องเยื่อบุกระเพาะอาหารของคุณจากอันตรายของกรด
• มีส่วนทำให้เกิดอาการปวด มีไข้ และอักเสบ

COX-1 ยังสร้างสารเคมีอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งทำให้หลอดเลือดของคุณแคบลงและทำให้เกล็ดเลือดจับตัวกันเป็นก้อน ทำให้เกิดลิ่มเลือด ดังนั้น ปัจจัยหรือยาใดๆ ที่ขัดขวางการทำงานของ Cox-1 จะส่งเสริมการตกเลือดและผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ในกระเพาะอาหารของคุณ แต่ยังช่วยบรรเทาอาการปวด ลดไข้ และอักเสบไปพร้อมๆ กัน

COX-2 ผลิตพรอสตาแกลนดินที่:

• ไกล่เกลี่ยความเจ็บปวดไข้และการอักเสบ
• ขยาย (ขยาย) หลอดเลือดของคุณ รวมทั้งหลอดเลือดที่ส่งเลือดไปยังหัวใจ ไต และสมองของคุณ

ดังนั้น ปัจจัยหรือยาใดๆ ที่ขัดขวางการทำงานของ Cox-2 จะลดความเจ็บปวด ไข้ และการอักเสบ สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าการปิดกั้น COX-2 โดยไม่มี COX-1 จะป้องกันไม่ให้พรอสตาแกลนดินเปิดหลอดเลือดของคุณ ซึ่งจะทำให้หลอดเลือดตีบแคบลง

ยากลุ่ม NSAIDs ส่วนใหญ่รวมถึงไอบูโพรเฟนเป็นแบบไม่มีการคัดเลือก หมายความว่าพวกมันยับยั้งทั้ง COX-1 และ COX-2 ดังนั้นไอบูโพรเฟนจึงช่วยลดความเจ็บปวด ไข้ และการอักเสบ แต่ในทางลบ พวกมันยังกระตุ้นให้เกิดแผลในกระเพาะอาหารและมีเลือดออกตามมา เนื่องจาก COX1 ไม่สามารถปกป้องเยื่อบุกระเพาะอาหารของคุณหรือห้ามเลือดได้อีกต่อไป

ในทางกลับกัน Acetaminophen ทำงานโดยกลไกต่างๆ น่าแปลกที่ยานี้ออกฤทธิ์อย่างไรยังคงเป็นเรื่องลึกลับ อย่างไรก็ตาม มีสมมติฐานที่กำลังพัฒนาอยู่สองสามข้อ

หนึ่งในแนวคิดที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุดคือ acetaminophen อาจขัดขวางเอนไซม์ COX อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ยับยั้งเอนไซม์เหล่านี้ในระดับที่ใกล้เคียงกับไอบูโพรเฟน อาจยับยั้ง COX-1 อย่างอ่อน แต่เลือกปิดกั้น COX-2 ในเนื้อเยื่อที่มีการอักเสบเล็กน้อยถึงปานกลาง

ผู้เชี่ยวชาญบางคนยังอ้างว่ายาพาราเซตามอลมีเป้าหมายที่ตัวแปร COX-1 ซึ่งเรียกว่า COX-3 ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในสมอง ดังนั้นจึงอาจลดสัญญาณความเจ็บปวดในสมองแทนที่จะเป็นความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญหลายคนหักล้างสมมติฐานนี้เนื่องจากพวกเขาไม่พบ Cox 3 ในสมองของมนุษย์

อีกทฤษฎีใหม่คือสมองของคุณเผาผลาญอะเซตามิโนเฟนเป็นสารเคมีที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดโดยออกฤทธิ์กับตัวรับความเจ็บปวดเฉพาะ เช่น ตัวรับแคนนาบินอยด์

Acetaminophen มีเป้าหมายเป็นไข้

แม้ว่าอะเซตามิโนเฟนและไอบูโพรเฟนจะมีประสิทธิภาพเท่ากันในการลดไข้แต่แพทย์ก็เลือกใช้พาราเซตามอลมากกว่าไอบูโพรเฟนเนื่องจากปลอดภัยกว่า

อีกเทคนิคหนึ่งสำหรับไข้คือการสลับอะเซตามิโนเฟนและไอบูโพรเฟน ซึ่งจะช่วยลดอุณหภูมิร่างกายของคุณในอัตราที่เร็วกว่าการใช้ยาเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม ควรคำนึงถึงปริมาณสูงสุดที่ใช้ใน 24 ชั่วโมงในขณะที่จัดการไข้ที่บ้าน

หลักฐานทางคลินิกยังแสดงให้เห็นว่า อะเซตามิโนเฟน เมื่อใช้เท่าที่จำเป็น มีความปลอดภัยในการใช้รักษาไข้ในเด็กทุกวัย ในทางตรงกันข้าม สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา (FDA) แนะนำให้หลีกเลี่ยงการใช้ไอบูโพรเฟนในเด็กอายุต่ำกว่า 6 เดือน เว้นแต่จะได้รับคำแนะนำจากแพทย์

ไอบูโพรเฟนช่วยเรื่องการอักเสบ

Acetaminophen มีฤทธิ์ต้านการอักเสบที่อ่อนแอมาก ดูเหมือนจะออกฤทธิ์ในระดับต่ำของกรดอะราคิโดนิกและเปอร์ออกไซด์ (โมเลกุลที่ทำให้เกิดการอักเสบ) กรดอะราคิโดนิกในระดับต่ำจะทำให้ระดับเปอร์ออกไซด์ต่ำ เช่น ในกรณีของการอักเสบที่ไม่รุนแรง

ผลที่ตามมาคือ อะเซตามิโนเฟนสามารถลดการอักเสบที่ไม่รุนแรงลงได้ดังที่เห็นได้จากการถอนฟัน อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ช่วยลดการอักเสบที่รุนแรงของโรคข้ออักเสบและโรคเกาต์เฉียบพลัน เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ไอบูโพรเฟนเป็นสารต้านการอักเสบที่ทรงพลังกว่ามาก

Ibuprofen ฆ่าความเจ็บปวด
ทั้งอะเซตามิโนเฟนและไอบูโพรเฟนระงับความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าไอบูโพรเฟนจะมีประสิทธิภาพมากกว่าในการลดความเจ็บปวด โดยเฉพาะที่เกิดจากการอักเสบ

การทดลองทางคลินิกในผู้ป่วยที่ถอนฟันพบว่าไอบูโพรเฟนช่วยบรรเทาอาการปวดได้ดีกว่าพาราเซตามอลที่ 200 มิลลิกรัมถึง 512 มิลลิกรัม และ 600 มิลลิกรัมถึง 1,000 มิลลิกรัมตามลำดับ

FAQ

• ทำไมไอบูโพรเฟนถึงมีประสิทธิภาพมากกว่าพาราเซตามอล?
  • เนื่องจากไอบูโพรเฟนมีฤทธิ์ต้านการอักเสบที่รุนแรง จึงมีประสิทธิภาพมากกว่าพาราเซตามอลในการควบคุมความเจ็บปวดบางประเภท รวมถึงโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ อาการปวดประจำเดือน และการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อ ไอบูโพรเฟนยังมีจำหน่ายในหลายรูปแบบ
• พาราเซตามอลและไอบูโพรเฟนทำสิ่งเดียวกันหรือไม่?
  • พาราเซตามอลทำงานคล้ายกับไอบูโพรเฟนโดยขัดขวางการผลิตพรอสตาแกลนดินและเอนไซม์ COX ในร่างกายซึ่งเป็นสารเคมีที่กระตุ้นให้เกิดอาการปวด อักเสบ และเป็นไข้ อย่างไรก็ตาม พาราเซตามอลจะถูกแปรรูปที่ตับ ซึ่งแตกต่างจากไอบูโพรเฟนที่ส่วนใหญ่ถูกเผาผลาญในไต
• ฉันสามารถใช้ยาไอบูโพรเฟนและพาราเซตามอลร่วมกันได้หรือไม่?
  • การใช้ไอบูโพรเฟนร่วมกับพาราเซตามอลหรือโคเดอีน นั้นปลอดภัย แต่อย่ารับประทานไอบูโพรเฟนร่วมกับยาแก้ปวดที่คล้ายกัน เช่น แอสไพรินหรือนาโพรเซนโดยไม่ได้ปรึกษาเภสัชกรหรือแพทย์ ไอบูโพรเฟน แอสไพริน และนาโพรเซนอยู่ในกลุ่มยาเดียวกันที่เรียกว่ายาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs)

สรุป

อ้างอิง : healthnews.com 

---

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ mayalandbelize.com อัพเดตทุกสัปดาห์